17 oktober ’16 het is maandag, maar ik heb een zondag gevoel.

Tiny en ik kwamen er vanmorgen achter dat het regende. Jammer, maar helaas. Ook wel weer gezellig. Tiny was laat, ik heb alvast een boterhammetje gegeten, het werd me anders te laat met de medicijnen en eerlijk gezegd was het even wennen. Teveel meen ik dat we samen zijn en ik heb te wachten totdat Tiny op is. Nee, ik kan gewoon eten als ik op ben. Thee zet ik toch en tafel dekken hoort er gewoon bij. Tiny is gewend dat ze alles in haar uppie moet doen, ik ook natuurlijk maar heb teveel het gevoel dat ik moet volgen. Zo zie je maar; welke leeftijd ik ook maar bereiken mag er zijn dingen uit de jeugdtijd die ik niet kwijt raak.

We zijn na de middag het dorp ingelopen om even aan te gaan bij ‘de aannemer’, Tiny moest iets doorgeven. Dat was echt een hele leuke ervaring. Hartelijke mensen, waar ik geen woord verstond van wat er werd gezegd. Niet helemaal waar, een enkel woord herkende ik wel. Het was gewoon leuk. Na dit bezoekje heeft Tiny me een deel van het dorp laten zien. Zoals bekend van Tiny wist ze links en rechts interessante verhalen te vertellen. Onder de brug was ooit (denk aan de middeleeuwen) een soort markt waar mensen uit nogal wat windstreken naartoe kwamen om hun (voornamelijk varkens) vee te verhandelen. Een toren in het midden van het dorp, waarvan op het eerste gezicht ik dacht dat het een klein kerkje zou zijn, nee, het was een toren van waaruit klok(ken) konden worden geluid om de dorpelingen te waarschuwen. Gevaar. Verder wandelend was het gewoon genieten van de omgeving. Ik kan me zo vreselijk verbazen over dat deze huizen werkelijk worden bewoond, zo woont men hier. Het is bijna niet voor te stellen. Voor iemand als ik dan. Wat heb ik dan ook gezien van de wereld. Weinig.

Heerlijke wandeling terug naar huis. Lekker om na al dat klimmen en dalen weer thuis te komen. Tiny ging nog kastanje takken knippen. Nee, ik ben niet mee geweest. Ik heb hier in een stoel gehangen. Wilde wel van alles, maar…… helaas.

En jawel, Tiny is weer terug en gaat zonder enige overgang beginnen met koken. Mevrouw Koken gaat koken. Ja natuurlijk was het weer heerlijk.

Morgen wilden we met een treintje, maar inmiddels is het hard aan het regenen. Jammer, maar dan heeft het weinig zin om met dat treintje te gaan. Dat treintje gaat hoog de bergen in. Met regen is het uitzicht stukken minder en is het eigenlijk jammer van de tickets. We oriënteren ons nu op Avignon. Een aquaduct, paleizen van pausen die daar tijd hebben doorgebracht, ooit. Als Tiny verteld is het altijd mooi en interessant. Of we het redden om nog naar de Middellandse Zee te gaan is nog niet zeker. Leuke uitspraak van Tiny: je moet altijd nog iets overhouden voor een volgende keer………

Aldus. Graag wil ik voordat we naar huis gaan bij de rivier langs; Le Gardon. Gewoon even gedag zeggen, misschien een paar mooie stenen / steentjes meenemen. Misschien nog was hout. Me zal zien. Nu eerst kijken of ik Libre Office kan downloaden voor Tiny.

Till next time…….. tot de volgende keer…….